برای شروع بخش “مدرسه ی کوانتوم”، بهتر است ابتدا نگاهی به سیر تاریخی تولد و تکامل نظریه ی کوانتوم بیاندازیم و پس از آگاهی از تاریخچه، هر مفهوم کوانتومی را جداگانه بررسی خواهیم کرد. با دیپ لوک همراه باشید…
بخش سیر تکاملی نظریه ی کوانتوم در سه قسمت ارائه خواهد شد، اگر چه تولد و تکامل نظریه ی کوانتوم در اصل در قرن بیستم انجام شده است، اما سرنخ های پیدایش این نظریه از قرن نوزدهم به وجود آمد و در قرن بیست و یکم و قرن معاصر ما هم به پختگی های بیشتری رسید. بنابراین تایم لاین یا سیر زمانی نظریه ی کوانتوم، در سه قسمت، یعنی قرن ۱۹، ۲۰ و ۲۱ و با استناد به ویکی پدیا ارائه خواهد شد که البته بیشترین حجم یافته ها در قرن بیستم است.
بهتر است برویم سراغ اصل مطلب: بیایید از اولِ اول شروع کنیم، باید به نیمه های قرن ۱۹ برگردیم، یعنی حدود یک قرن و نیم پیش. برای مطالعه ی راحت تر و سریع تر، رویدادها را به تفکیک سال و کاشف آن و با توضیح کوتاهی بررسی خواهیم کرد.
تاریخچه ی نظریه کوانتوم در قرن ۱۹
۱۸۵۹: کیرشهوف مفهوم یک جسم سیاه را معرفی می کند و ثابت می کند که طیف تابش تنها به دمای آن بستگی دارد.
۱۸۶۰-۱۹۰۰ : بولتزمن و ماکسول، مکانیک آماری را پایه گذاری می کنند. بولتزمن حدس می زند که انتروپی، همان بی نظمی است.
۱۸۷۷: بولتزمن پیشنهاد می دهد که انرژی ترازهای یک سیستم فیزیکی را می توان بر اساس مکانیک آماری و شواهد ریاضی، جدا کرد.
۱۸۸۷: هرتز اثر فوتوالکتریک را کشف کرد.
۱۸۸۸: هرتز به صورت تجربی نشان می دهد که امواج الکترومغناطیسی، همانطور که به وسیله ی ماکسول پیش بینی شده بودند، وجود دارد.
۱۸۸۸: ریدبرگ، فرمول بالمر را برای شامل کردن تمام سری های طیفی خطوط اتم هیدروژن را اصلاح کرد (این فرمول بعداً برای تایید مدل کوانتومی بور، به کارگرفته خواهد شد).
۱۸۹۵: رونتگن، در آزمایش هایی با پرتوهای الکترون در پلاسما، پرتوی ایکس را کشف کرد.
۱۸۹۶: بکرل به صورت کاملاً تصادفی و در حال بررسی کار رونتگن، رادیواکتیویته را کشف کرد (خدا شانس بده!).
۱۸۹۶: زیمن برای اولین بار اثر شکافتگی زیمن را با گذراندن نور تابش شده ی هیدروژن از میان یک میدان مغناطیسی، مشاهده کرد.
۱۸۹۶-۱۸۹۷: ماری کوری توانست ترکیبات توریوم را کشف کند و از دیگر کشفیات او، کشف رادیوم و واپاشی هسته ی اورانیوم بود.
۱۸۹۷: بورگمن ثابت کرد که پرتوهای ایکس و مواد رادیواکتیو، لومینسانس گرمایی را القا می کنند.
۱۸۹۹-۱۹۰۳: رادرفورد در سال ۱۸۹۹ مفهوم پرتورهای آلفا و بتا را برای توضیح دو نوع تابش متفاوت نمک توریوم و اورانیوم معرفی کرد. او در سال ۱۹۰۲ کشف کرد که توریوم رادیواکتیو، از طریق فرآیند واپاشی هسته ای، به رادیوم و یک گاز تبدیل می شود. (رادرفورد به عنوان پدرفیزیک هسته ای شناخته می شود).
در قسمت بعد، رویدادهای قرن بیستم، یعنی زمانی که قلب مکانیک کوانتوم شکل میگیرد را بررسی خواهیم کرد.
برای دریافت تازه ترین مقالت دیپ لوک، ایمیل خود را در فیلد زیر وارد کنید: [wysija_form id=”1″]
گفتگو۱۴ دیدگاه
سلام
درود بر شما دوستان عزیز
خداوند متعال خیرتان دهد
سپاس از زحمات شما
سپاسگزارم از لطفتون دوست خوبم
سلام وعرض ادب
ممنون عالی بود.
خواهش میکنم
با سلام و خسته نباشید
می خواستم بدونم در این سیر زمانی قرن ۲۱ نداره؟؟؟
سلام. نه فقط قرن ۱۹ و بیست رو پوشش دادیم
ممنونم بابت رهنماییتون عالی بود
سلام
کتابی درمورد تاریخچه کوانتوم میشه معرفی کنید؟
سلام کاش منابع هم ذکر میکردید
سلام، جمله (خداشانس بده!) در ۱۸۹۶ خیلی بامزه بود.
با سلام خدمت سرکار خانم دکتر سادات ریاحی
سایت فوق العاده و بی نظیری است،
از زحمات و تلاش های بیدریغ شما و همکارانتان در راستای آشنایی دوستداران علم و حقیقت، به دنیای زیبا و جذاب کوانتوم، بسیار متشکرم
با آرزوی موفقیت روز افزون
با سلام، سپاسگزارم از لطفتون.
سلام و درود. عالی بود احسنتم. فقط یک نکته: حرف ی بعد از ه آخر نمیاد، مثلا نظریه ی کوانتوم اشتباهه. باید بنویسیم نظریه کوانتوم. اصلاح بفرمایید. با تشکر
ببخشید. کی گفته نوشتن ی بعد از ه آخر نادرسته؟!!! منبع معتبر دارین؟