والتر کوهن پدر نظریه ی تابعی چگالی مدرن و برنده جایزه نوبل درگذشت

والتر کوهن ، برنده ی جایزه ی نوبل ۱۹۹۸ ، هفته ی پیش در سن ۹۳ سالگی درگذشت. به همین بهانه، زندگینامه ی این دانشمند فرهیخته را مرور خواهیم کرد. با دیپ لوک همراه باشید…

والتر کوهن یکی از بزرگترین دانشمندان فیزیک عصر حاضر است که میتوان وی را پدر نظریه ی تابعی چگالی مدرن نامید. وی ۱۹ آوریل ۲۰۱۶ و در سن ۹۳ سالگی در خانه ی خود در کالیفرنیا درگذشت. مارا، همسر کوهن، علت مرگ او را سرطان اعلام کرد. کوهن در سال ۱۹۹۸ همراه با جان پوپل (یکی از شیمیدانان کوانتومی مشهور) جایزه ی نوبل شیمی را به طور مشترک و به خاطر توسعه و کاربردی کردن نظریه ی تابعی چگالی دریافت کرد. نظریه ی تابعی چگالی، یکی از روش های کارآمد محاسباتی فیزیک و شیمی کوانتومی است که به کمک آن، ساختار الکترونی سیستم های بس ذره ای، بررسی می شود. این نظریه بر خلاف سایر روش های محاسباتی کوانتومی، از کمیت مفید چگالی الکترونی برای انجام محاسبات استفاده می کند.

والتر کوهن در ۹ مارس سال ۱۹۲۳ در شهر وین اتریش و در خانواده ای یهودی، به دنیا آمد. با تسخیر اتریش به دست نازی های آلمانی، کوهن در سال ۱۹۳۸ از مدرسه اخراج شد. اما والدین کوهن، او و خواهر بزرگترش را با آخرین کاروان کودکان پناهنده به انگلستان فرستادند. سرنوشت پدر و مادر او حتی بدتر از این بود و آنها در اردوگاه آشویتس نازی ها، جان باختند.

کوهن برای مدت طولانی بدون خانواده و هیچگونه حمایتی به تحصیل ادامه داد. اما خوشبختانه مربیان دلسوز و خردمندی داشت. سپس او به برای ادامه ی تحصیل به کانادا رفت. او مانند تمام بیگانگان در کمپ ها نگهداری می شد. کوهن تحصیلات خود را در کانادا در دانشگاه تورنتو تا فوق لیسانس فیزیک ادامه داد و سپس ازدانشگاه هاروارد، دکترای فیزیک هسته ای گرفت. اما تصور نکنید این برهه از زندگی کوهن به راحتی گذشت. او در تمام این مدت، کارهای سختی از جمله کار در مزرعه، کار در معادن طلا و برش الوار را انجام می داد. کوهن همچنین در پایان جنگ جهانی دوم، به مدت یکسال در ارتش کانادا خدمت کرد.

با وجود تمام این سختی ها، کوهن با اخلاق خوبش توانست در بهترین آزمایشگاه ها (مانند موسسه ی نیلز بوهر در کپنهاگ و آزمایشگاه های بل) و در کنار زبده ترین دانشمندان، مشغول پژوهش شود. پروفسور والتر کوهن در سال ۱۹۸۸ به عنوان یک دانشمند برجسته در فیزیک حالت جامد و ماده ی چگال، موفق به دریافت مدال ملی علوم شد.

کوهن بعد از کسب دکترا و از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ در دانشگاه کارنگی ملون مشغول به تحقیق شد. پس از آن، پروفسور کوهن به دانشکده ی فیزیک دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو رفت و  تا سال ۱۹۷۹ در آنجا مشغول به فعالیت شد. سپس ریاست یک موسسه تحقیقاتی در زمینه فیزیک نظری را برعهده گرفت.

اگرچه والتر کوهن به عنوان یک فیزیکدان برجسته شناخته می شود اما بزرگترین افتخار زندگی او با نوبل شیمی رقم خورد؛ چرا که تکنیک های محاسباتی او توانست شیمی محاسباتی را متحول کند. اجازه دهید کمی علمی تر به ماجرا نگاه کنیم: همانطور که میدانید در اوایل قرن بیستم و با ظهور نظریه ی انقلابی مکانیک کوانتومی، دانشمندان برای نخستین بار توانستند رفتار دقیق یک اتم هیدروژن را (که تنها یک الکترون دارد) توصیف کنند. اما با بزرگتر شدن اتم ها و ملکول ها و در نتیجه بیشتر شدن تعداد الکترون ها، پیچیدگی ها بیشتر و بیشتر شد. توصیف و پیش بینی رفتار ابر الکترونی اطراف این اتم ها و ملکول ها، کار بسیار سخت و چالش برانگیزی بود، اما والتر کوهن یکی از اولین کسانی بود که توانست با ارائه ی تکنیک های ناب و خلاقانه ی ریاضی و کوانتومی، این مشکل را تا حد زیادی مرتفع کند.

شروع زندگی استاد کوهن با حوادث و سختی های زیادی همراه بود، اما واقعیت بسیار مهم تر و آموزنده تر این است که زندگی او با ارزشمندترین دستاوردها و افتخارات به پایان رسید. دیپ لوک، ۱۲ اردیبهشت را به تمامی اساتید و معلمان دلسوز تبریک می گوید.

با اقتباس از: washingtonpost و independent