آیا علم آینده با چارچوبی جامع‌تر می‌تواند به تمام سوالات بشریت پاسخ دهد؟!

گفتگو۲۱ دیدگاه

1. 

   مهرداد رجبی ۱۱ فروردین ۱۳۹۶ ۲۲:۴۹

   از دکتر گلشنی به خاطر این مقاله زیبا تشکر میکنم و همچنین از دیپ لوک برای انتشار آن. سوال من از دکتر گلشنی به نوعی همان عنوان مقاله است: به نظر شما روزی فرامی‌رسد که علم بتواند به تمامی سوالات ما انسان‌ها پاسخ دهد؟ آیا روزی می‌ رسذ که شناخت ما از ذهن آنقدر گسترده شود تا بتواند تمام پدیده های متافیزیکی را توضیح دهد؟ باتشکر فراوان

   پاسخ
2. 

   امید فاتحی ۱۱ فروردین ۱۳۹۶ ۲۳:۰۸

   من هم تشکر میکنم. سوال من اینه: شما خدا رو چطور تعریف میکنید؟ به نظر شما به کمک علم میشه خدا رو تعریف کرد؟

   پاسخ
3. 

   رضا ۱۲ فروردین ۱۳۹۶ ۰۰:۴۵

   سلام . باسپاس فراوان از شما دوستان گرامی وسازندگان دیپ لوک .چطور در زمانهای قدیم میگفتن هسته میوه مکروه هست بعد از هزاروچهارصد سال حالا میگن که هسته مثلا سیب حاوی سیانید هست وموجب مرگ انسانها میشه .این سیانید برای این بوده که موجودی اونو مصرف نکنه تا چرخه تبدیل شدن اون به درخت ومیوه دادن ادامه داشته باشه .میدونید حیوانات بویایی وحس قویتری نسبت به انسان دارند ومیدونن او غذا سمی هست .به نظر من تصادفی نیست خیلی خیلی خیلی مثالهای دیگه ایی هست که میتونه وجود خدا رو اثبات کنه مشکل اینجاست که تجربی گراها معجزه رو قبول ندارند .وباید حسش کنند والا قبول نمیکنند .مثال تلویزیونی که خاموشه وسیمش به پریز وصله وحس نمیکنند میلیاردها الکترون در حال جریان هستش .باتشکر از دیپ لوک

   پاسخ
4. 

   امیر ۱۲ فروردین ۱۳۹۶ ۱۲:۱۷

   سلام
   راستش این مباحث از نزدیک ۱۰ سال پیش، به شکل بسیار ریشه ای تری در مرکز بررسی های دکترینال کار شده و علوم جایگزین مطرح شده و دارن پیش میرن (در همه ابعاد زندگی بشری – حتی فیزیک اسلامی)
   این مقالات رو پیشنهاد میکنم نگاهی بندازید:
   http://ystc.ir/%D8%AF%D8%B1-%D8%AC%D8%B3%D8%AA%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D8%AD%DA%A9%D9%85%D8%AA-1/

   http://ystc.ir/%D9%88-%DA%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%AF-%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%A8%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D9%82%D8%AF%D8%B1-%D9%88%D8%B3%D8%B9-%DA%86%D9%87-%DA%A9%D9%88%D8%B4%D9%85%D8%9F/

   http://ystc.ir/%D9%86%D9%82%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C-%D9%85%D8%AF%D8%B1%D9%86/

   البته به نویسندگانشون و دوستانی که در اندیشکده یقین کار کردن، خبر دادم که بیایند و نقدی بر مقاله استاد بنویسند.
   باتشکر از سایت و مقالات خوبتان
   امیر عسکری

   پاسخ
5. 

   محمد جواد رجبی ۱۲ فروردین ۱۳۹۶ ۱۴:۳۰

   با تشکر از آقای دکتر گلشنی، سوالات بنده اینهاست:
   ۱.آقای دکتر، آین گفته صحیح است: هر آنچه در جهانی که ما می شناسیم جود دارد صرفا آرایش خاصی از ذرات بنیادی است؟ آیا میتوان برای معنویت هم پایه و بیس مادی تعریف کرد؟
   ۲.هر آنچه ما از جهان می دانیم زایده تفکراتمان است که خود ناشی از وجودی مادی به نام مغز است، آیا اصلا می توان با مغزی که خود ساخته این جهان (جهان ۳ بعدی که ما می شناسیم ) است و محدودیت های این جهان را دارد به حقیقت پی برد؟ ایا علم متولد شده از مغز محدود این توانایی را دارد؟ چگونه می توانیم به این یافته اعتماد کنیم؟و این محدودیت مغز را چه باید کرد؟ آیا ابزاری ورای این محدودیت داریم؟
   ۳. چگونه می توان از وجود مادی و ساخته شده انسان از عناصر شیمیایی به ورای ماده سفر کرد و به معنویت رسید؟
   ۴. آیا می توان و بهتر نیست آنچه را که راجع به دین و روح و معنویت و… وجود دارد و هر انسانی نظری متفاوت راجع به آنها دارد را در قالب هایی منظم و ثوابت تعریف کرد، مثلا با نوشتن معادلات ریاضی برای اخلاق و دین و …؟
   ۵. این جمله چه اندازه درست است؟ “تمام علم جهان چیزی واحد است و زیر شاخه های علم امروز ناشی از درک ناقص امروز ما از ساختار جهان است!”
   ۶.آیا قلمرو علم محدود است (لا اقل در جهانی که ما میشناسیم)؟ و آیا زمانی میرسد که ما همه چیز را در عالم بفهمیم ؟و اگر زمانی برسد که مجهولی در جهان برایمان نباشد ،آن موقع چگونه می توان زندگی و محرکه بقا و وجود را تعریف کرد؟
   خیلی متشکرم !

   پاسخ
6. 

   هایده ۱۳ فروردین ۱۳۹۶ ۰۹:۲۲

   از زحمات گروه دیپ لوک متشکرم.سوال من اینست….چطور میتوان گروه علم گرا که به دیدگاه های معنوی بی اعتنا هستند و روز بروز از نظر مادی قویتر میشوند را راضی کرد تا موضع قدرت خود را رها کنند و بودا وار به سمت مقابل حرکتی مسالمتت آمیز داشته باشند.

   پاسخ
   • 

     مرتضی فاطمی ۰۸ شهریور ۱۳۹۹ ۲۰:۵۷

     بنظر من باید بذاریم علم مسیر خودشو بره..علم هم در نهایت به خداگونه ای میرسه

     پاسخ
7. 

   محمد ۲۵ فروردین ۱۳۹۶ ۱۸:۵۸

   بسیار زیبا بود دکتر گلشنی عزیز ، به نظر من اتفاقی تلخ در دنیای علم در حال وقوع است!! دانشمندانی با گرایشات خاص فلسفی در حال تحمیل نظرات خود بر علم هستند مخصوصا در فیزیک

   پاسخ
8. 

   دریا ۲۲ تیر ۱۳۹۷ ۱۴:۰۷

   سلام اقای دکتر خسته نباشید تو رو خدا ب من کمک کنید بفهمم خدا کیه و کجاست،من چند سالیه دچار سردرگمی شدم و یک دقیقه ب وجود خدا اعتقاد دارم و یک ساعت ندارم،توی مشکلات زندگیم ب دنبال خدا گشتم اما هرچی بیشتر میگردم کمتر پیداش میکنم،ازتون عاجزانه درخواست کمک و راهنمایی بدن تعصب رو دارم چون من واقعا روحم دچار نا ارامی شده،خواهش میکنم بهم کمک کنید چون ب هیچ فرد قابل اعتماد و دانشمندی دسترسی ندارم و نمیدونم کی راست میگه و کی دروغ لطفا منو راهنمایی کنید
   سپاس بی حد از لطف و توجهتون

   پاسخ
   • 

     علیرضا ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ ۲۳:۱۰

     سلام
     البته من تخصصی در این زمینه ندارم اما میتونم تجربه خودمو به عنوان کسی که مشابه این حالت رو تجربه کرده در اختیارتون قرار بدم تا اونجایی که من فهمیدم مشکل شما دوتاست یکی اینکه در وجود خدا شک دارید و یکی اینکه در شناخت خدا مشکل دارید

     در مورد اولی مثل شما عقاید من هم سینوسی تغییر میکرد یه لحظه معتقد بودم و یه لحظه هم دچار شک میشدم البته پیشنهاد میکنم شما هم ببینید اعتقاد ندارید یا نسبت به اعتقادتون دچار شک میشید این رو هم اضافه کنم که ابن تغییر اعتقادات میتونست خیلی راحت پیش بیاد مثلا کافی بود تا ببینم یه نفر حتی یه شخص عادی معتقده خدا وجود نداره تا دچار شک بشم
     وسواس من شدت گرفته بود البته وسواس در وجود و عدم خدا نبود اما به طور کلی وسواس داشتم تا اینکه این وسواس به مسائل اعتقادی رسید پس پیشنهاد میکنم اول ببینید که این شک ریشه ای در وسواس داره یا خیر
     مسئله دیگه ای که هست اینه که مثل همه افراد زمانی که ما به فکر عدم خدا میوفتیم مسائلی تو ذهنمون میاد که باعث وحشت ما میشن مسائلی مثل مرگ و غیره … ببینید ایا این مسائل باعث شدن که شما زیاد روی این موضوع متمرکز بشید؟ یکی از چیزایی که به من کمک در برابر وسواس درک این بود که وسواس من از کجا میاد واسه خودم این وسواسا از ترس های اینچنینی بود بنابراین قدم اول باهاشون کنار اومدم مثلا درک کردم که مرگ پدیده ای هست که واسه همه اتفاق میوفته و لزومی نداره ترسی ازش داشته باشم کنار زدن این ترسا کمک زیادی میکنه که با مغز باز نگاه کنید

     تقریبا زمانی که این مسائل رو کنار گذاشتم در وجود خدا کمتر دچار شک میشدم اینکه دنیا خودش از عدم به وجود اومده واسم قابل قبول نبود و معتقد بودم کسی که خودش از جنس ماده نیس و ورای این هاست باید در کار باشه کسی که ما نتونیم حتی درک کنیم چطور خودش خودش رو موجود کرده بعلاوه من استدلالای دیگه ای هم داشتم مثلا یه لپ تاپ رو میدیدم که قابلیت پردازش اطلاعات داره و در پشت این کامپیوتر مغز دیگری است که حتی با سی پی یو اون لپ تاپ قابل مقایسه نیست تا جایی که شما شاید فک کنید مقایسه سی پی یو و مغز اشتباهه چنین چیزی واسم نشونه از اندیشه ای بود که ورای این اندیشه ما باشه در هر صورت با کم کردن وسواس اینکه خدا وجود داره واسم سخت نبود

     مسئله دیگه ای که وجود داشت بجز خدا واسه من دین بود من مسلمون بودم و البته هستم الانم با این حال به اینکه ایا اسلام دین خداست فک میکردم توضیح این مسئلرو خلاصه وار میدم من قران رو با اندیشه بشری کلا متفاوت میدیدم حتی وقتی شک داشتم یه زمانی ما میبینیم افراد اندیشه هایی نسبت به خدا دارن که بیشتر اندیشه هایی هست که به انسان جماعت میخوره و در اصل ساخته ذهن خودشونه مثلا ممکنه یه نفر رحیم بودن خدارو مثل مهربونی یه مادر در نظر بگیره مثلا امام علی علیه السلام در خطبه ای میفرمایند که خدا رحیم است اما دل نازک نیستد در کل قران من نمی دیدم که خدا مثل یه انسان باشه قران انگار کلام متفاوتی بود بعلاوه ایاتی رو میدیدم که از نظر علمی مسئله ای رو میگفت که دونستنش واسه انسان هزار و چهارصد سال پیش بعید بود البته اینجا دقت کنید من اصلا و ابدا نمیگم که از قران ایات علمی دربیاریم مثلا ایه هشتاد و هشت سوره نمل : و کوه ها را می بینی و انهارا ساکن می پنداری درحالی که درهمچون ابرها در حرکتند افرینش خداست که هرچیزی را استوار افریده صد البته که این ایه لزوما منظورش حرکت صفحات قاره ای زمین و حرکت کوه ها میتونه نباشه عده ای میگن مربوط به قیامته چون ایه قبلش مربوط به روز قیامته اما بنابر دلایلی من فک میکردم که این ایه به طور قشنگی بین ایه قبل و بعدش قرارگرفته درحالی که منظورش واسه سال ها نامعلوم میمونه بس دلیلمالبته نبود این اعتقاد اگر بقیه ایات رو ببینید که از حرکت کوه ها در قیامت به طور مستقیم حرف زدن میبینید که فعل سیرت و یا نسیر با ریشه س ی ر به کار برده شده و در همشون خدا میگه اون هارو روان می کنیم اما اینجا ما فعل تمر رو داریم یا مثلا گفته شده وقتی کوه هارو میبینی فک میکنی اتفاقا ثابت اند درحالی که حوادث قیامت اونچنان سهمگینن که خود کوه ها از جا کنده میشن یا گفته شده افرینش خداست که هرجیزی را استوار کرده درحالی که تو خود قران در قیامت کوه پودر میشن و دیگه اصلا هر افرینشی بهم میریزه به هرحال این مسائل هم بود درکنارش یه مطلبی که شاید بنظر متوهمانه بیاد این بود که خب من تجربه اینکه دعایی کنم و براورده بشه داشت یادمه یبار یجا داشتم یکاری انجام میدم قشنگ شاید چهارساعت معطل شده بودم اونم تو سرما یادمه اومدم دعا کنم که زودتر تموم تو دلم گفتم چطور میخواد زودتر تموم بشه غیرممکنه بشه کاری کرد اما گفتم اینکه همچین فکری بکنم از بیخ غلطه و در هرحال دعا کردم شاید بگم پنج دقیقه بعدش یه اتفاقی افتاد که اصلا هم نباید میوفتاد و کاری که بایدکلی بیشتر طول میکشید درست شد و البته موارد دیگه هم بوده خب همه اینا درکنار هم باعث اعتقاد من به اسلام بود

     اما درمورد اینکه خدا کیه اگر اجازه بدید خطبه ای از نهج البلاغه رو بیارم :
     کسی که کیفیتی برای خدا قائل شد یگانگی او را انکار کرده و آن کس که همانندی برای او قرارداد به حقیقت خدا نرسیده است. کسی که خدا را به چیزی تشبیه کرد به مقصد نرسید. آن کس که به او اشاره کند یا در وهم آورد، خدا را بی نیاز ندانسته است. هرچه که ذاتش شناخته شده باشد آفریده است و آنچه در هستی به دیگری متکی باشد دارای آفریننده است. سازنده ای غیر محتاج به ابزار، اندازه گیرنده ای بی نیاز از فکر و اندیشه و بی نیاز از یاری دیگران است. با زمانها همراه نبوده و از ابزار و وسائل کمک نگرفته است. هستی او برتر از زمان و وجود او برنیستی مقدم است و از ازلیت او را آغازی نیست. با پدید آوردن حواس، روشن می شود که حواسی ندارد و با آفرینش اشیاء متضاد، ثابت می شود که در آن ضدی نیست و با هماهنگ کردن اشیاء دانسته می شود که همانندی ندارد. خدائی که روشنی را با تاریکی، آشکار را با نهان، خشکی را با تری، گرمی را با سردی، ضد هم قرار داد و عناصر متضاد را با هم ترکیب و هماهنگ کرد و بین موجودات ضد هم، وحدت ایجاد کرد و بین آنها که با هم نزدیک بودند فاصله انداخت.

     خدائی که حدی ندارد و با شماره محاسبه نمی گردد که همانا ابزار و آلات، دلیل محدود بودن خویشند و به همانند خود اشاره می شوند. اینکه می گوئیم موجودات از فلان زمان پدید آمده اند پس قدیم نمی توانند باشند و حادثند و اینکه می گوئیم حتما پدید آمدند، ازلی بودن آنها رد می شود و اینکه می گوئیم اگر چنین بودند کامل می شدند، پس در تمام جهات کامل نیستند. خدا با خلق پدیده ها در برابر عقلها جلوه کرد و از مشاهده چشم ها برتر و والاتر است و حرکت و سکون در او راه ندارد، زیرا او خود حرکت و سکون را آفرید، چگونه ممکن است آنچه را که خود آفریده در او اثر بگذارد؟یا خود از پدیده های خویش اثر پذیرد؟ اگر چنین شود، ذاتش چون دیگر پدیده ها تغییر می کند و اصل وجودش تجزیه می پذیرد و دیگر ازلی نمی تواند باشد و هنگامی که «بر فرض محال» آغازی برای او تصور شود پس سر آمدی نیز خواهد داشت و این آغاز و انجام، دلیل روشن نقص و نقصان و ضعف دلیل مخلوق بودن و نیاز به خالقی دیگر داشتن است. پس نمی تواند آفریدگار همه هستی باشد و از صفات پروردگار که «هیچ چیز در او مؤثر نیست، و نابودی و تغییر و پنهان شدن در او راه ندارد.» خارج می شود.خدا فرزندی ندارد تا فرزند دیگری باشد و زاده نشده تا محدود به حدودی گردد و برتر است از آن که پسرانی داشته باشد و منزه است که با زنانی از دواج کند. اندیشه ها به او نمی رسند تا اندازه ای برای خدا تصور کنند و فکرهای تیزبین نمی توانند او را درک کند تا صورتی از او تصور نمایند، حواس از احساس کردن او عاجز و دستها از لمس کردن او ناتوان است و تغییر و دگرگونی در او راه ندارد و گذشت زمان تأثیری در او نمی گذارد، گذران روز و شب او را سال خورده نسازد و روشنایی و تاریکی در او اثر ندارد. خدا با هیچ یک از اجزاء جوارح و اعضاء و اندام و نه با عُرضی از اعراض و نه با دگرگونیها و تجزیه، وصف نمی گردد. برای او اندازه و نهایتی وجود ندارد و نیستی و سرآمدی نخواهد داشت، چیزی او را در خود نمی گنجاند که بالا و پائینش ببرد و نه چیزی او را حمل می کند که کج یا راست نگهدارد، نه در درون اشیاء قرار دارد و نه بیرون آن، حرف می زند نه با زبان و کام و دهان، می شنود نه با سوراخهای گوش و عضو شنوائی، سخن می گوید نه با به کار بردن الفاظ در بیان، حفظ می کند نه با رنج به خاطر سپردن، می خواهد نه با به کار گیری اندیشه، دوست دارد و خوشنود می شود نه از راه دلسوزی، دشمن می دارد و به خشم می آید نه از روی رنج و نگرانی، به هر چه اراده کند، می فرماید «باش» پدید می آید نه با صوتی که در گوشها نشیند و نه فریادی که شنیده شود، بلکه سخن خدای سبحان همان کاری است که ایجاد می کند.پیش از او چیزی وجود نداشته وگر نه خدای دیگری می بود. نمی شود گفت «خدا نبود و پدید آمد» که در آن صورت صفات پدیده ها را پیدا می کند و نمی شود گفت «بین خدا و پدیده ها جدائی است» و «خدا بر پدیده ها برتری دارد» تا سازنده و ساخته شده همانند تصور شوند و خالق و پدید آمده با یکدیگر تشبیه گردند. مخلوقات را بدون استفاده از طرح و الگوی دیگران آفرید و در آفرینش پدیده ها از هیچ کسی یاری نگرفت، زمین را آفرید و آنرا برپا نگهداشت بدون آنکه مشغولش سازد و در حرکت و بی قراری، آنرا نظم و اعتدال بخشید و بدون ستونی آنرا به پا داشت و بدون استوانه ها بالایش برد و از کجی و فرو ریختن نگهداشت و از سقوط و در هم شکافتن حفظ کرد، میخهای زمین را محکم و کوه های آنرا استوار و چشمه هایش را جاری و دره ها را ایجاد کرد. آنچه بنا کرده به سستی نگرائید و آنچه را که توانا کرد ناتوان نشد.

     خدا با بزرگی و قدرت بر آفریده ها حاکم است و با علم و آگاهی از باطن و درونشان با خبر است و با جلال و عزت خود از همه برتر و بالاتر است، چیزی از فرمان او سر پیچی نمی کند و چیزی قدرت مخالف با او را ندارد تا بر او پیروز گردد و شتابنده ای از او توان گریختن ندارد که بر او پیشی گیرد و به سرمایه داری نیاز ندارد تا او را روزی دهد. همه در برابر او فروتنند و در برابر عظمت او ذلیل و خوارند. از قدرت و حکومت او به سوی دیگری نمی توان گریخت که از سود و زیانش در امان ماند. همتائی ندارد تا با او برابری کند و او را همانندی نیست که شبیه او باشد. اوست نابود کننده پدیده ها پس از آفرینش که گویا موجودی نبود.

     و البته در خطبه های دیگر میفرمایند که هرکس با عقل خود به شناخت ذات و چیستی خدا مشغول شد به ناتوانی خود معترف شد و …..
     انشاءالله که کمکی کرده باشه بهتون در پناه خدا

     پاسخ
9. 

   امیرمهدی احسانی ۲۴ بهمن ۱۳۹۷ ۰۵:۲۶

   سلام ما برای هر چیزی دمبال یه دلیل میگردیم چطور برای چنین قدرت بزرگ و نامحدودی که نه اول داره نه اخر و به قولی بزرگتر از ان است که وصف شود هیچ دلیل و اثبات محکم وقابل قبولی نداریم چنین نیروی عظیمی چرا اشکار نیست بچه از ژن پدرش هستش اما مادرش اونو به دنیا میاره اما وجود پدر کاملا اشکار و مشهوده لزومی به پنهان بودن پدر نیست این شعور و قدرت بی انتها از بازی خوشش میاد

   پاسخ
   • 

     علیرضا ۰۳ مرداد ۱۳۹۸ ۱۵:۲۶

     صرفا نظر تو اینه که چون دیده نمیشه خدا وجود نداره خو کوانتوم وحیلی چیزهای دیگر که به چشم انسان دیده نمیشه ولی از نظر علمی ثابت شده ینی وجود نداره تو صرفا خاص فرد شما نیستید کل انسان منظور نمیتونه علت اینو بدونه میخای علت دیده نشدن خدارو بدونه بعدم پدر مقایسه میکنی پدر مخلوقه خداوند خالق شما اصلا درک واگاهی ندارید باید یکم مطالعه کنید

     پاسخ
10. 

    علیرضاقربانی ۰۷ اسفند ۱۳۹۸ ۱۱:۵۶

    سلام.من خوشحالم که در زندگی خودم باتفکر ونگرش وروشن بینی آقای گلشنی آشناشدم!
    اماسوالی دارم:درحال حاضرباوضع علمی موجوددنیابه خصوص کشور خودمان،مادانشجویان چگونه راه علمی راطی کنیم که مثلابنده که رشته فنی ومهندسی هستم،علوم انسانی وعلوم دینی را به اندازه کافی فراگرفته و بتوانیم نگرشی نو و روش های جدیدی برپایه واساس تمدن شکل بدهیم؟!

    پاسخ
11. 

    مرتضی فاطمی ۰۸ شهریور ۱۳۹۹ ۲۰:۵۵

    با سلام.خدا از نظر من همان شعور همراه تک تک ذرات و همراه کلیت کائناته که هیچ کس نمیتونه اونو انکار کنه.
    ولی
    سوال من اینه که خداوند همین شعور بی نهایته یا یک شخصیت مستقل هم هست؟من نظر خیلی از عرفا رو دیدم که به این شعور کیهانی معتقدند ولی همشون به اینکه این شعور شخصیت مستقل داشته باشه اعتقادی ندارند..این سوال بین خیلی از عرفاست و نه منکران و مومنان.

    پاسخ
12. 

    رضا نیکدل ۳۱ تیر ۱۴۰۰ ۱۴:۴۵

    با سلام…من کاملا با استیون هاوکینگ مخالفم چرا که از انفجار غیر ممکنه چیزه زنده ای به وجود بیاد!! به نظر من اصلا هر وقت خدارو با علم اثبات کنیم نا امید میشیم!! درسته که علماََ نمیشه اثباتش کرد ولی عدم اثباتش هم محاله!! از راه فلسفه خیلی راحتتر میشه به همچین قضیه هایی رسید ولی یه سوال میمونه اگر هستی از نیستی به وجود آمده که غیر منطقیه مگر میشه یه اتاق خالی یهو توش اثاث به وجود بیاد!!و اگر هستی از هستی به وجود آمده پس چرا به هستی دوم نیاز بود همونطور که کانت میگه!! در کل فکر نکنم روزی برسه که ما بتونیم با رقم و عدد و حتی فلسفه خدارو اثبات یا رد کنیم چون از زمان سقراط تا الان هم از نظر علمی و هم فلسفی نا موفق بودیم و میشه گفت وقت تلفیه خدارو میتونی با نفس کشیدن حس کنی میتونی با گرسنه موندن یتیم نفی!!

    پاسخ
13. 

    داریوش حسین زاده ۱۴ مرداد ۱۴۰۰ ۱۶:۰۲

    سلام، آیا می توان چگونگی خلقت انسان را نیز با قوانین پیدایش خلقت کیهان و تکامل تدریجی موجود ات تعریف کرد؟

    پاسخ
14. 

    سعید ۲۲ خرداد ۱۴۰۱ ۱۱:۲۰

    کسانی که میگن هر معلول علتی و خالقی داره و همشون به علت آخر و خدا میرسن و خود خدا خالق و علتی نداره و همیشه بوده، چطور به این باور رسیدن و قبولش میکنن که خدا از اول بوده از کدوم اول… چرا این چرخه رو از اینجا ولش میکنن یا رو چه حسابی این حرفو میزنن شاید خدا رو هم کسی بوجود آورده و اون کس علنی نداره و همیشه وجود داشته، اصلا بنظرم بچه گانه ست رو چه حسابی مطمعنن خدا همیشه وجود داشته، در کل خدا ناباور ها دلایل قابل قبول تری ارائه میدن نسبت به حداباورا

    پاسخ
    • 

      علیرضا ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ ۲۳:۲۳

      در اصل ما نمیگیم هر معلولی علتی داره بلکه هر معلول یا حادث یا ممکن‌الوجودی دارای علت است
      و بعد از اون اگر نعوذ بالله خداوند خالقی داشت بنابراین خالق خداوند هم باید خالقی میداشت و خالق خالق خداوند هم خالقی و سلسله تا بی نهایت ادامه پیدا میکرد و اصلا وجودی پیدا نمیشد درحالی که من و شما وجود داریم
      ما میگیم خداوند وجودش از خودشه و دیگر پدیده ها وجودشون از غیر از خودشون اینکه چطور خداوند وجودش از خودشه قابل درک نیس بله این درسته ما نمیتونیم درک کنیم بدلیل محدودیت عقلی خودمون اما یچیزی رو بهتر میتونیم درک کنیم که ماده ها و چیزهایی که هم جنس خودمونن نمیتونن خودشون رو از عدم به وجود بیارن بنابراین معتقدیم وجود دیگری که هم جنس این ها نیس درکاره

      پاسخ
15. 

    فاضل ۲۷ شهریور ۱۴۰۱ ۱۶:۵۹

    با سلام دوستان وقتی شما یک رباط میسازید اون رباط نمیدونه چطور ساخته شده و خالقش چه کسی بوده والا خودش هم میتونست یک رباط بسازه ما مغزمون طوری طراحی نشده که بتونیم به این موضوع فکر کنیم و مغزمون ارور میده ولی انصافا با اینکه من به خدا اعتقاد دارم نمیشه وجود خدا رو اثبات کرد و برای همین همیشه یه شکی در درون من و ما هست قطعا اگر مردم به خدا واقعا واقعا واقعا اعتقاد داشتن کسی گناه نمیکرد که هرکس بگه من ۱۰۰%به خدا اعتقاد دارم دروغ میگه فقط زمانی حرفش رو باور کنید که این شخص اصلا گناه نکنه

    پاسخ
16. 

    صالح گندمی ۰۴ دی ۱۴۰۱ ۱۷:۲۵

    با درود بسیار خدمت شما و همنوعان جویای حقیقت به حضور شما عارضم که بنده فارغ از هر گونه‌ راه و مسیر علمی، معنوی، ماورایی و امثالهم که در جهت رد یا تایید وجودو حضور خالق جهت خلق این هستی تا به امروز که توسط اساتید علمی و یا رهبران آیینی ذکر شده است تنها توجه ام به یک نکته معطوف بوده هست و احتمالا در آینده نیز دغدغه من خواهد بود و آن این است که من از ته دلم از صمیم قلبم و از بن جانم خواهان وجود داشتن خداوند هستم چون بالشخصه هم مدت قابل توجهی را بی خدا زندگی کرده ام هم مدت متنابهی را با خدا!!! اعم از مسلمان شیعه مومن واقعی تا یکتا پرست فارغ از هرگونه مذهبی و به اصلاح طرفدار آیین انسانیت!! و تجربه نسبتا زیادی در احساس( به نوعی) تمامی احوالات متأثر از این نوع نگاه ها در بطن زندگی را دارم و دیدم که اصلا من به خدا نیاز دارم خیلی سعی کردم بی خدا شاد زندگی کنم ولی خلأ خدا همیشه و همواره آزارم می‌داد از طرفی هم مثل باقلوا با دلیل محکمه پسند می توانم تمامی ادیان را زیر سوال ببرم و ثابت کنم که اولا تمامی آنها کپی هایی ناشیانه از آیین های قبلی و خود آنها هم اقتباسی از اساطیر و افسانه های کهن تر هستند لذا وقتی من در درونم به خدا نیاز دارم پس هست وجود دارد که تمنایش در من است اما آن نیست که ادیان می‌گویند وگرنه در قالب درون من مینشست! ولی همیشه گوشه و کنار این قالب خالی می‌ماند لذا قطعا هست قطعا آن که ادیان می گویند نیست و قطعا تا به اکنون من پیدایش نکرده‌ام این نظر شخصی من است که لزوما درست نیست اما کاش می توانستم این خلا پازل درونم را به درستی پیدا و کامل کنم و آرامش واقعی را بچشم ممنون میشم راهنمایی اساتید را در مورد نظر خود بدانم پیشاپیش سپاسگذارم

    پاسخ
17. 

    محمد ۰۱ دی ۱۴۰۲ ۲۳:۵۸

    سلام و خسته نباشید خدمت شما.
    سوال بنده اینه که وقتی همه هستی رو خدا آفریده پس خود خدا چگونه بوجود آمده است؟ چون اگه همینجوری بوجود میامد که الان بینهایت خدا وجود داشت!
    لطفا فقط پاسخ علمی بدین نه ماورائی.
    خیلی ممنون
    محمد هستم از تبریز

    پاسخ