حمیدرضا افشارنادری 5 سال قبل
سلام به شما. تصور می‌کنم نیلز بوهر با فرض عدم تابش الکترون‌ها در حالت غیر برانگیخته آنها و هنگام چرخش به دور هسته دچار اشتباه شده است. به نظرم فیزیک کلاسیک در این باره به حقیقت نزدیکتر است و الکترون‌ها در حالت غیر برانگیخته نیز هنگام دوران به دور هسته به‌طور پیوسته امواج الکترومغناطیسی تابش می‌کنند و تنها جذب درون اتمی امواج توسط الکترون‌ها سبب عدم خروج آن امواج از اتم میشود؛ اما دلیل آنکه با کاهش انرژی الکترون (بنا به پیش‌بینی الکترومغناطیس فیزیک کلاسیک با گردش الکترون به دور هسته، انرژی و شعاع چرخش آن با تابش پیوسته الکترومغناطیسی کاهش یافته و در نهایت به هسته برخورد می‌کند. در حالی که چنین رخدادی ایجاد نمی‌شود.) شعاع چرخش آن تغییر نمی‌کند، آن است که کاهش انرژی الکترون یه‌طور همزمان توسط پدیده «فشار تابشی» جبران میشود. به دیگر سخن همان تابش پیوسته با جذب همزمان توسط الکترون، به‌واسطه فشار تابشی وارد شده بر الکترون، نیرویی بر الکترون وارد می‌کند که شعاع دوران را ثابت نگه می‌دارد. ضمن آنکه الکترون‌ها نوارهای تابشی بسیار پهنی از امواج الکترومغناطیسی گسیل یافته از پروتون‌های هسته را نیز جذب می‌کنند (پروتون‌ها نیز یه‌خاطر حرکات اتم در فضا تابش الکترومغناطیسی خواهند داشت.) که سبب افزایش نیروی حاصل از قشار تابشی میشود. به این ترتیب با تابش و جذب همزمان تابش، تعادل دوران الکترون‌ها در حالت غیر برانگیخته حفظ میشود. اما در حالت برانگیخته همان رابطه کوانتایی تفاوت انرژی برقرار است.