اندازه گیری در مکانیک کوانتومی

سلام جواد 
پیش بینی آینده بطور صد در صد طبق قوانین مکانیک کوانتومی میسر نمی باشد، بلکه در چارچوب محاسبات احتمالات، احتمال و قوع یک رویداد تخمین زده می شود. در این مورد میتوان طلوع خورشید را مثال زد، هر کدام از ما انسان ها شبها می خوابیم و احساس اطمینان داریم که فردا خورشید طلوع خواهد کرد و ما هم روز نو را تجربه خواهیم کرد. اما مکانیک کوانتومی به ما می آموزد که احتمال دارد فردا خورشید طلوع نکند و اگر طلوع کرد، ممکن است از غرب طلوع کند.اما تجربه به ما آموخته است که این احتمال بسیار ضعیف است.
اصل حال :
طبق این اصل زمان گذشته وجود ندارد، زیرا گذشته است و همچنین زمان آینده وجود ندارد، اما لحظه به لحظه ایجاد میشود.مثلا در صلات ظهر یک روز،  صبح و قبل از ظهر آن روز دیگر وجود ندارد و عصر و غروب آن روز هم در صلاط ظهر همان روز وجود ندارند بلکه خواهند آمد. بر اساس این اصل علت لحظه ای جهان و معلول لحظه آن از لحاظ فاصله زمانی برابر است با طول زمان پلانک و آنهم به عنوان کوچکترین واحد و یا کسر زمان برابر با ۱۰ بتوان منهای ۴۳ ثانیه میباشد. این لحظه بسیار کوتاه مرز زمانی افق دید فیزیکی را تعیین می کند. پایین تر از آن سطح از دیدگاه مکانیک کوانتایی زمان دیگه ای وجود ندارد. بنابراین تمامی موجودات زنده و غیر زنده به همراه کل کیهان در این لحظه بسیار تنگ و کوتاه زمانی محبوس می باشیم و هر لحظه از این رها میشویم به سمت آینده. در کل کیهان موجودی یافت نمیشود که خارج از این قفس باشد. طوریکه میدانیم نظریه نسبیت دید انسان را نسبت به واقعیت تغییر داده است مثلا،
هر فر فرد انسانی در طول روز اگر در حال راه رفتن و یا نشستن و دراز کشیدن باشد و لحظه ای به خورشید بنگرد ( با عینک دودی )  این احساس را دارد که زمین پایین است و خورشید بالای سر و روی آسمان از سمت شرق به سمت قرب با زاویه ای متمایل به قطب جنوب در حال حرکت است و زمین سر جای خود ثابت ایستاده است. آما امروز می دانیم که در طول روز با پاهای خود روی سطح زمین آویزان هستیم و خورشید هم در عمق قرار دارد و نه در ارتفاع و در یک لحظه آنرا می نگریم به عمق نگاه میکنیم. و خورشید هم نسبت به زمین حرکتی ندارد بلکه حرکت چرخشی آن به دور محورش باعث طلوع و غروب آفتاب میشود و حرکت دورانی آن باعث ایجاد فصول چهار گانه. و همه ما انسانها در بعضی شبها که ماه روی آسمان می نگریم، احساسمان این است که ماه مثل حرکت ظاهری خورشید از شرق به سمت غرب حرکت می کند، در صورتیکه ماه در واقع از غرب به سوی شرق حرکت میکند و چون سرعت حرکت چرخشی زمین سریع تر است، این احساس در ما ایجاد میشود که ماه به سمت غرب حرکت میکند. حتی انسانهایی که در رشته نجوم مقام استادی دانشگاه را دارند، در اولین لحظات نگاه کردن مثل بقیه همین احساس را دارند.

سلام  Javad 
مرغ ملکوتی، افسانه ای ، حماسی و عرفانی پیشدادی و باستانی بنام سیمرغ در آشیانه رایانه ای خویش در حین چرت زدن چنین روئیا یی را دیده و تازگی به پایگاه های مرکزی مخابره نموده است : کبیر و بزرگترین فوتون اطراف کیهان را فرا گرفته است و طول موج آن برابر با قطر جهان و پریود نوسان آن برابر با عمر کیهان یعنی فاصله بین دو مه بانگ متوالی میباشد. هیچ فوتونی نمیتواند بزرگتر از آن شود. و صغیر و کوچکترین فوتون در مرکز جهان مستقر است و طول موج برابر با طول پلانک و حجم آن برابر با حجم پلانک میباشد و نوسان آن برابر با معکوس زمان پلانک که برابر با ۱۰ بتوان ۴۳ بار در ثانیه ( هِرتز ) که مجموع تمام نوسانات موجود در کیهان است. مرکز این دو فوتون روی هم قرار دارند و انداز آن برابر است با یک نقطه ریاضی یا کوچکترین واحد بینهایت هندسی . کوچکترین فوتون که میتوان آنرا مجلل ترین کاخ و قصر نیمه مقدس ( نیمی ملکوتی و غیبی و نیمی عالم مادی و فیزیکی ) پنداشت و ملکه صاحب و ساکن آن در انتظار مهمانان کیهانی بسر میبرد.
همه کائنات و اعضا و اجزای کیهان روزی در آن ضیافت و مهمانی مجلل شرکت خواهند کرد. در فضای آن قصر بسیار ریز همه کس و هم چیز میتوانند جای خود را پیدا کنند و هیچ کسی در بیرون از آن کلبه صغیر بی سر پناه باقی نخواهد ماند و در درون آن کاخ حقیر هیچ انسانی شکم گرسنه سر بر بالین نخواهد گذاست که در روئیا بوی کباب مشامش را به نوارش در آورد. همه ثروتمندان و دارایان و جملگی فقیران و بی نوایان و ناداران و ناتوانان در سالن غدا خوری دور میز در کنار هم خواهند نشست و همه ملائکه لذید ترین اغذیه ها و گوارا ترین اشربه ها را روی میز سِرو خواهند کرد و آنهم بدون هیچگونه تبعیضی. البته جمیع انسانها قبل از نشستن سر میز و سفره تمامی البسه مصنوعی طبیعی خودرا در کوره آن قصر کوچک انداخته و آنها را ذوب نموده اند و فقط با جان های برهنه و عریان خودرا وارد سالن پذیرایی و غذا خوری ظهور خواهند یافت. ملکه صاحب آن قصر فوتونی حجاب و پوشیدگی را در مقابل دیدگان تیز بین پذیرا نمی باشد. البته این اطلاعات علمی الاهی را سیمرغ خیال از بام جهان به ما می رساند. پس از مدتی نا معلوم اقامت در آن قصر که بسیار کوچکتر از هسته اتم هیدروژن یعنی یک پروتون میباشد، ضیافت آخرین شام برگزار میگردد و ملکه فوتون بزرگ که کاخ پر از شکوه او به اندازه قصر کوچک متراکم شده و بر آن منطبق گردیده است با ملکه حاکم کاخ کوچک در پایان پذیرایی و مهمان داری از همدیگر و از جمیع انسانها خدا حافظی کرده و آرزوی دیدار مجدد را مینمایند و جای فرمان روایی خودرا عوض میکنند. و سپس دمای کوره اندکی افزایش داده و دکمه انبساط را فشار میدهند. البته برای اینکه زیر دست و پای مهمانان ارجمند و عزیز در حین ترک کاخ ها ( دو کاخ روی هم فشرده شده) عجله وار و تورمی له نشود، به محض فشار دادن دکمه در نقطه مرکزی دو کاخ فرو میروند و از دیدگان جان ها غیب میگردند. و آنگاه مه بانگ دوم آغاز میگردد.