فیزیک ذرات مکانیک کوانتومی

سلام امین،
به جای پاسخ مستقیم به سوال شما در این جا یک مقداری در مورد بار الکتریکی با هم صحبت میکنیم. ذات بار الکتریکی علارغم این همه پیشرفت نظری و عملی هنوز بصورت یک معمای حل نشده باقی مانده است. آن بار که یک الکترون یا یک پروتون و یک کوارک بطور خستگی ناپذیر همیشه با خود حمل می کنند چه می تواند باشد ؟ برای پاسخ گویی به این سوال و حل این معمای حل نشده بهتر است که تاثیرات جرم را بر روی ساختار زمانمکان بررسی کنیم و بعد ببینیم که یار الکتریکی اولا چگونه ایجاد میشود و اصولا چیست و چه ذاتی دارد. اینکه بعضی از فلاسفه و حکیمان به انسان پند میدهند و ادعا دارند که ذات اشیاء و موجودات برای انسان غیر قابل شناسایی و تعیین می باشد، در اینجا از این پند و اندرز خدا حافظی میکنیم و میگوییم بای بای.
یک الکترون مکان اطراف خودرا به یک چاله تبدیل میکند و یک پروتون و یک نوترون هم به همین ترتیب. اما این چاله ها شبیه هم نیستند، بلکه چاله اطراف الکترون به سوی بیرون می باشد و چاله اطراف یک پروتون به سمت درون و در اطراف نوترون چاله ایجاد نمیشود بلکه زمانمکان در آنجا تخت می باشد یعنی بدون چاله چوله. در اینجا برای روشن نمودن مطلب و موضوع مورد بحث از خود می پرسیم که خم شدن مکان به سمت بیرون و به سمت درون به چه معنا ؟
اگر روی محیط یک چاله که سمت درون خم شده باشد یک چیز را رها کنیم آنگاه آن چیز به سمت مرکز چاله سقوط خواهد کرد و اگر آن چیز را در مرکز آن چاله رها کنیم ، سر جای خود باقی خواهد ماند. بر عکس این تصویر اگر یک چیز را روی محیط یک چاله که سمت بیرون خم شده باشد ، رها کنیم آنگاه آن چیز از محیط دور می شود و به سمت مرکز حرکت نخواهد کرد و اگر آن چیز را در مرکز بگذاریم خود به خود به سوی محیط به حرکت در خواهد آمد. اگر دو چاله هم نام را به هم نزدیک کنیم آنگاه همدیگر را دفع خواهند کرد و اگر دو چاله نا هم نام را به هم نزدیک کنیم آنگاه آن دو چاله همدیگر را جذب خواهند کرد و چاله نوترونی به علت تخت بودن نه با این و نه با آن چاله وارد عمل و عکسالعمل نخواهد شد و سر جای خود خنثی باقی خواهد ماند. بنا براین ذات بار الکتریکی و مقدار آن بستگی به نوع خمیدگی مکان در اطراف جرم و میزان خمیدگی دارد. حال یک سوال پیش می آید که اگر این استدلال حقیقت داشته باشد پس چرا بار الکتریکی الکترون و پروتون برابر اند با وجود اینکه جرم پروتون تقریبا ۱۸۰۰ برابر جرم الکترون می باشد. پاسخ این سوال را به عهده دانشمندان علم فیزیک می سپاریم که پاسخگویی به آن مو هایشان را سفید کنند. اگر یک نابغه از قماش انشتاین یک روزی در آینده پا به عرصه وجود بگذارد و بتواند انحنای زمانمکان اطراف جرم های الکترون و پروتون را محاسبه نماید، آنگاه میتوان با اقتباس از فرمول کولمب بجای بار الکتریکی انحنا های محاسبه را جایگزین کند، آنگاه آن نابغه قادر خواهد بود که ریاضیات مکانیک کوانتایی را با ریاضیات نسبیت عام انشتاین ادغام نماید و جدید ترین رشته در علم فیزیک را که فقط تاکنون نام اش زاییده شده فرمول بندی نماید یعنی گرانش یا جاذبه کوانتایی. امیدوارم سر شما را بدرد نیاورده باشم.